NINA ŽIVANČEVIĆ

Pesnik, prozni pisac, esejista, kritičar i prevodilac, Nina Živančević je objavila prvu knjigu poezije “Pesme” u izdanju Nolita 1982. i za nju dobila uglednu Brankovu nagradu. Do sada je objavila 13 poetskih zbirki na srpskom, francuskom i engleskom. Objavila je šest proznih knjiga i 2 teoretska eseja - monografiju o recepciji dela Miloša Crnjanskog (doktorska teza) i studiju o našim umetnicama u egzilu, “Onze femmes artistes, nomads et slaves”.

Dobitnica mnogih književnih nagrada, prevodila, uređivala a i lično učestvovala u brojnim pesničkim antologijama svetskog značaja.

Kao urednica i korespondent sarađuje  sa časopisima i novinama kao sto su “Nin”, “Politika”, “Dnevnik”, “Prestup”, “Moment”, “New York Arts Magazine”, “American Book Review”, “East Village Eye”, ”Republique de letters”.

Predavala je književnost i teoriju pozorišne avangarde na brojnim univerzitetima kao sto su Naropa University, New York University, the Harriman Institute, St.John’s University u Sjedinjenim Državama, a u Evropi predaje na Sorboni i na  univerzitetu Paris 8. 

Živi i radi u Parizu.

           Kraća Bibliografija

            Knjige:

            Pesme, Beograd, Nolit, 1982 (Brankova nagrada)       

            Mostovi Koji Rastu, Beograd, Nolit, 1984

           Gledajuci Knjige Nezavisnih Izdavaca, Beograd., Narodna Knjiga, 1985

            More or Less urgent, Minnesota, New Rivers Press, 1988

            Duh renesanse, Prosveta, Beograd 1989

            I Was a War Reporter in Egypt, New York, Leaves Press, 1992

            Recherche Philippe Sollers, Paris, Noel Blandin, 1992

            Inside and Out of Byzantium, New York, Semiotexte, 1994

            Vizantijske Price, Beograd, Vreme Knjige, 1995

            Pesnicki Divan, Zrenjanin, Branicevo, 1995

            Minotaur I Lavirint, Vršac, KOV, 1996

            Prodavci Snova, roman, Narodna Knjiga, Beograd, 2000

            Kao Sto vec rekoh, roman, Prosveta, Beograd, 2002

            Death of New York City (Izabrane pesme, predgovor  Charles Simic),

            Cool Grove, New York, 2002

            Orfejev Povratak (pripovetke), Prosveta, Beograd, 2003

            J’ai été cette journaliste de guerre en Egypte » (izabrana poezija), L’Harmatan, Paris, 2004

            Slovo P, (poezija), Beogradska Manufaktura Snova, Beograd, 2004

            Krajem Veka (poezija) Beogradska Manufaktura Snova, Belgrade, 2006

            Milosh Crnjanski, de la Serbie à l’exil et son  retour (monografija), l’Harmattan,Paris, 2007

            Sous le Signe de Cyber Cybele, poezija, Harmatan, Francuska 2009

             Iznenadni Blesak (razgovori  sa savremenicima), Glasnik, Beograd 2009

            Onze Femmes Artistes, Nomades et Slaves, Non Lieu, Paris, 2011

---------

Isceljenje

I.                    O malim objektima

Mali objekti su toliko dragoceni

Treba im vremena da disu

Otpustaju energiju i onda hodaju

Pricaju sa raznima pricaju sa svima

Dok tako pricaju   caskaju  carlijaju pricaju

Stepenice mere otkucaj srca

Gledaj kako zaleprsa pa odleti

Prekriveno bojama rdje prekriveno peskom I algama

A Beket je bio u pravu kad rece

Da je zemicka samo rec a ni covek

nije  « rec mnogo bolja »

Eh, da disemo svezinu leta

Dragocene male objekte   pesak i lenje galebove

Koji uzlecu

Vazna je reciklaza

Sadasnjosti  buducnosti  a i proslosti

Tog otuznog objekta koga stavljamo

Na dlan na ljuljasku   taj bljesak srecnog trenutka

Secanja dolaze i odlaze u naletima

Ona nas ne prozdiru vec samo prostiru…

Savrsena damska krinolina seta kroz bastu

U kojoj se noc oprostila sa

Sljunkom i raskosnim visterijama

Treba sada i ovde da otkrijes izlaz

Da pronadjes kljuc

Da uzdahnes

Pre no sto zakoracis niz

Stepenice pre no sto

Postanes mlada I pogrebni mladozenja

Pre no sto pobacas sitan sljunak

Na neke ljude     na sve ljude

Brojim ih…    I nikada se ne igram sa njima

Isuvise umorna da se igram

Ko su svi ovi ljudi ?

Isuvise uzbudjeni da igraju

Ostavljeni na milost

Galebovima I blistavom sjajnom pesku

Bez oprosta     bez trouglastih lastavica

Bez perja           bez pompe          bez kajanja

Bez   lastavica     bez perja       bez pompe

Bez kajanja

II.                 PRAVA LJUBAV

Ljubav je setna   plava    zlatna   i  prava

Prestani sa segacenjem    pisi svoju poeziju

Popi lek               uglancaj cipele

Idi u skolu     mangupiraj se

Izaci iz sopstvene kule       baci je u vazduh  

Orlando rece

Podne je skromno i hrani se mrvama

Mali objekti govore Svahili i cuvaju

postmoderni postkomatozni sjaj gde noc drhti

I zatvara nad glavama sustavi veo

Spasen od sigurne sigurnosti od mudrog znanja

Od siromasne informacije

Duz klizavog doka

Objekat se ugnezdio

Okrugao mudar I hranljiv

Ne progorava I krije svoje skrivene dane   cudan ukus

Svoju slavnu proslost

Bezvremen je

Majko        da li me volis?

Majko        da li ti je do mene stalo?

A meni, do tebe?

Eto, odgegaces se tom sljunkovitom stazom I ostavices me

Samu u svemiru ispunjenom zemickama i zvezdama i

Sjajnim objektima     debelim knjigama  i glasnom muzikom

Sublimnim objektima    veselim recnicima zarobljenim vremenom

Ispunjenom sargarepama    cveklom I ostalim lekovima

Djavoljim satarasem      kaldrmom   prstenjem od opala  i  kobaltnim sutonom

Laka kisa spira ogromne robote   drske racune

Pozajmice I kredite     glupe rekvizite optocene kremenom

Vraca mi se ljubav I sad je vec

Setna plava         zlatna i prava

III.               MORSKO DNO

Noc ce isprati sljunak

Uprskan blatom                  zudnja ekspresioniste

Slatkast otuzan miris cilibara          smrad cilibara

Neodredjen i Bozji

Krajnje francuski  znaci rigorozan    nezasticen ozbiljan

Uplasen i zaboravan

Kamioni zgrusenih reci

Vesnici zudnje            ministarstva cekanja

Kafici  puni izazova

Skole prepune pogrebnika      imena pretrpana istorijom

Saljivdzije     nabijene znanjem

Evo greske  cujes kasalj       gle ludaka

A mi se vozimo u magicnoj opni

Iza membrane prekrivene ledom I legendarnim cutanjem

Hajde dodji   dodji brzo

Uzdahu zenice moje      kostana srzi cveta mog

Taj cvet pokusava da odrzi obecanje koje

       ti je dao na dnu

Najdubljeg purpurnoga mora

----

CURE

 I               ON small objects

Small objects are precious

they take time to breathe

they contain energy and then they walk

they talk   they talk to all sorts of folk

and talk and  talk  and talk

 and talk

The stairs are there to measure the heartbeat

see how it flutters and then flies away

its rusty colours covered with sand and seaweed

Beckett was surely right

that bun is just a (s)word and man is

not much better

Oh to breathe the loveliness of summer

the precious small objects  the sand and lazy seagulls

taking off

the importance of being recycled

the present the future and then the past

a suffocating object placed on

a palm a swing a tinge a happy momentum

Memories come and go in snatches

they do not devour just deflower

a perfect ladylike gown walks through

the garden where the night had said good-bye

to small pebbles lush wisterias

you have to figure out

the exit you

 figure out

the keys you

 taking a breath of air

before you

 descending the staircase

before you

becoming a bride a nightmarish groom

before you

throwing these small pebbles

at other people and yet other people

 counting them up    never playing with them

 too tired to play      who are these people

 too feverish to play

 left all alone

to the seagulls and to that bright bright sand

unforgiving                no rectangular swallows

no feathers            no pomp                 no remorse

no swallows         no feathers            no pomp

no remorse

II                         LOVE IS TRUE

Love is blue   love is gold    love is true

stop being childish   write that poetry

swallow your medicine    brush up your shoes

and go to school     and be a fool

get out of your castle  and blow it off  Orlando said

noon is humble feeding on crumbs

small objects speak Swahili and retain their post

modern post comatose glamour where night shivers

and closes its shimmering veil

saved from certainty saved from knowledge

saved from the poverty of information

along a shady dock

an object takes its place

 round and wise and nourishing

 it says nothing about its hidden days about its  strange taste

about its glorious past

it is extemporal

Mother   do you love me?

Mother    do you care?

And do I care, for you?

There you will trot

along the tiny pebble path and leave me all alone

in the universe peopled with buns and stars and

shiny trinkets   staggering books  and loud records

subliminal objects   cheerful dictionaries encapsulated in time

with carrots  beetroots thistle remedies

witch’s brews cobblestones agate rings cobalt sunsets

light rain washes away  huge robots impertinent bills

mortgage loans     stupid yawns hammered in

love comes back to me and is

blue   gold and true

III                      SEA BED

night will wash away the pebbles

soaked in mud   expressionist yearning

sweet sweet smell of amber  the odour of amber

 neutral and divine

very French and rigorous   unprotected stern

scared and oblivious

the trucks loaded with words

sentinels of yearning    ministries of waiting

cafes filled with challenge

schools full of undertakers     names peppered with history

jokers   stuffed with science

a bluff     a cough      a nut

he is a bluff   and you are a nut

and we are riding in a magic shell

covered with ice and legendary silence

come to me    right now

the eye of my apple   heart of my flower

is trying to keep that promise it

made at the bottom

of the deepest crimson sea