Rođen je u Mađarskoj, u varošici Čongrad 26. oktobra 1893. godine. Porodica se 1896. godine seli u Temišvar gde mu je otac radio kao arhivar u sudu. U Temišvaru završava srpsku osnovnu školu, a potom, 1905. godine upisuje gimnaziju kod katoličkih fratara Piarista. Ispit zrelosti položiće školske 1911/12 godine.
Prve pesme štampao je u somborskom Golubu (1908) i u časopisu Bosanska vila (1912)
Eksportu akademiju upisuje na Rijeci 1912. godine, a već sledeće odlazi u Beč gde će studirati filozofiju.
Prve ratne godine mobilisan je u austrougarsku vojsku i ratuje u Galiciji i Italiji. U toku rata objavljuje stihove u zagrebačkom Savremeniku. Sa Ivom Andrićem bio je u uredništvu Književnog juga.
Posle Prvog svetskog rata preko Zagreba i Novog Sada odlazi kod majke. U Beograd dolazi 1919. godine. Studirao je i diplomirao (1922) istoriju i književnost na Filozofskom fakultetu. Godine 1920. odlazi u Pariz.
Sa Vidom Ružić venčaće se 1921. godine.
Od 1922. radio je kao srednjoškolski profesor istorije. Mnogo čita, piše i mnogo putuje. Posećuje Pariz, Španiju, Italiju, Skandinaviju.
Saradnik je i novinar brojnih listova i časopisa: Vreme, Politika, Naša krila, Jadranska straža. Sa Markom Ristićem 1924. uređuje novu seriju časopisa Putevi.
Godine 1934. osnovaće nedeljnik Ideje koji će izlaziti do 1935. godine.
Nekoliko godina radio je u Ministarstvu inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije: u Berlinu (1928/29), ponovo u Nemačkoj 1935/38 i u Italiji 1939/41.
Početkom Drugog svetskog rata preko Lisabona odlazi za London gde će kratko vreme biti savetnik za štampu izbegličke vlade. Posle 1945. godine počinju mučni i teški dani izbeglištva Miloša i Vide Crnjanski koji će trajati više od 20 godina. U zemlju se vratio septembra 1965. u sedamdeset i drugoj godini života.
U stanu u Beogradu, u Maršala Tolbuhina 81, radio je na sređivanju i objavljivanju rukopisa. Umro je novembra 1977. godine u osamdeset i četvrtoj godini.
Prve pesme štampao je u somborskom Golubu (1908) i u časopisu Bosanska vila (1912)
Eksportu akademiju upisuje na Rijeci 1912. godine, a već sledeće odlazi u Beč gde će studirati filozofiju.
Prve ratne godine mobilisan je u austrougarsku vojsku i ratuje u Galiciji i Italiji. U toku rata objavljuje stihove u zagrebačkom Savremeniku. Sa Ivom Andrićem bio je u uredništvu Književnog juga.
Posle Prvog svetskog rata preko Zagreba i Novog Sada odlazi kod majke. U Beograd dolazi 1919. godine. Studirao je i diplomirao (1922) istoriju i književnost na Filozofskom fakultetu. Godine 1920. odlazi u Pariz.
Sa Vidom Ružić venčaće se 1921. godine.
Od 1922. radio je kao srednjoškolski profesor istorije. Mnogo čita, piše i mnogo putuje. Posećuje Pariz, Španiju, Italiju, Skandinaviju.
Saradnik je i novinar brojnih listova i časopisa: Vreme, Politika, Naša krila, Jadranska straža. Sa Markom Ristićem 1924. uređuje novu seriju časopisa Putevi.
Godine 1934. osnovaće nedeljnik Ideje koji će izlaziti do 1935. godine.
Nekoliko godina radio je u Ministarstvu inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije: u Berlinu (1928/29), ponovo u Nemačkoj 1935/38 i u Italiji 1939/41.
Početkom Drugog svetskog rata preko Lisabona odlazi za London gde će kratko vreme biti savetnik za štampu izbegličke vlade. Posle 1945. godine počinju mučni i teški dani izbeglištva Miloša i Vide Crnjanski koji će trajati više od 20 godina. U zemlju se vratio septembra 1965. u sedamdeset i drugoj godini života.
U stanu u Beogradu, u Maršala Tolbuhina 81, radio je na sređivanju i objavljivanju rukopisa. Umro je novembra 1977. godine u osamdeset i četvrtoj godini.